➜ Podłoga względem gruntu
➜ Izolacja od stropu piwnicy
Zasadniczo uszczelnienie rosnącej wilgoci gleby jest obowiązkowe w każdym budynku.
Należy dokonać rozróżnienia pomiędzy uszczelnieniem przed podciąganiem kapilarnym a uszczelnieniem przed dyfuzją Ficka. Dobra uszczelka utrzymuje pewną dyfuzję Ficka, dzięki czemu woda nie gromadzi się nad uszczelką przez lata. Woda zawsze znajdzie sposób, niezależnie od ilości użytej folii, silikonu czy bitumu. Powinno być bardzo ograniczone i powinno móc ponownie wyjść.
Dlatego zalecamy uszczelnienie za pomocą:
1. Warstwa zapobiegająca podciąganiu kapilarnemu wody
2. Uszczelniająca przed kapilarnym przenikaniem wilgoci
3. Absorpcja spontanicznie wysokiej dyfuzji Ficka
Wszystkie 3 warstwy powinny umożliwiać pewną dyfuzję (Fickiana).
Kompozyt uszczelniający z włókniny lnianej i oleju lnianego
na płytach stropowych, fundamentach i piwnicach
Membrany bitumiczne były stosowane jako membrany hydroizolacyjne przez kilka dziesięcioleci.
Klasyką jest jednak „papier olejny” wykonany z bardzo mocnego papieru konopnego i oleju lnianego. Ten bardzo mocny papier konopny produkowano np. w Hohenofen – tuż obok fabryki konopi Fehrbellin (dawniej). W latach trzydziestych XX wieku olej lniany został zastąpiony olejem syntetycznym (olejem węglowym), co stanowiło przejście na membranę bitumiczną.
Dziś nie używamy papieru konopnego, ale raczej (hydro splątany) lniany polar. Jest on nasączony olejem lnianym i po połączeniu tworzy bardzo niezawodną i długotrwałą membranę uszczelniającą na betonowych płytach podłogowych, fundamentach listwowych i piwnicach.
Uszczelnienie kapilarne: Kompozyt uszczelniający z włókniny lnianej i oleju lnianego
Na 10 m 2 około 5 litrów oleju lnianego. Jako kolejną izolację polecamy LLS 300, który ma wyższą zawartość gliny niż LLS 200 i posiada jeszcze większą rezystancję izolacji w przypadku zbyt dużego naporu wody.
Historyczny
Jak izolowano kable podziemne, gdy nie było PCV? Baterię wynaleziono w 1764 r., a w 1844 r. po raz pierwszy oświetlono elektrycznie plac publiczny w Paryżu (za pomocą węglowej lampy łukowej). Podziemne kable oddzielano i izolowano papierem konopnym nasączonym olejem aż do roku 1945. Woda jako przewodnik prądu elektrycznego nie mogła przeniknąć przez nasączony olejem papier konopny. Najpierw nasączono go olejem lnianym.
Od 1920 r. bitum wlewano także do metalowego płaszcza podziemnych kabli, aby zapewnić większą odporność na gryzonie, robaki i tym podobne elementy inżynierii lądowej. Zasilanie elektryczne z transformatora do fabryki konopi w Prenzlau nadal odbywa się za pomocą podziemnego kabla, takiego jak ten – ➜ patrz zdjęcie .
Rozsypuje granulat
Granulat dyfuzyjny należy nakładać jako warstwę pośrednią absorbującą dyfuzję Ficka.
Dodatkowo na zablokowanej płycie fundamentowej lub na suchym suficie piwnicy przygotowuje się podłoże z granulatu dyfuzyjnego. Granulki nanosi się równomiernie w odstępach ok. 4 – 5 mm. Wydajność: Worek 25 kg na maksymalnie 4 m².
Granulat dyfuzyjny ➜ stanowi barierę dla wilgoci, która blokuje dyfuzję Fickiana. To nie jest bariera kapilarna.
klasyczna wysokość kapilar i geowłóknina HDM5 względem gleby
Wilgoć podciągająca jest wystarczająca i ze względów bezpieczeństwa należy ją zabezpieczyć warstwą zapobiegającą kapilarom. Należy również wziąć pod uwagę ryzyko podciągania wilgoci w sąsiednim murze. Konstrukcja ta oczywiście wymaga wysokości nad poziomem gruntu, która pozwala na klasyczną wysokość kapilary, zwykle 25 cm, chociaż może się ona różnić w zależności od regionu, ponieważ konieczne może być uwzględnienie ciśnienia wody.
Aby zapobiec mieszaniu się kapilary ze żwirem z 08xx, grubym żwirem z 08xx, żwirem z pianki szklanej lub podobnym z izolacją powyżej i zapobiec przedostawaniu się kapilar do wysokości kapilary, na żwirze/grubym żwirze układa się ➜ geowłókninę lub podobny, następnie izolacja.
